قهوه خانه
گوشه ای دنج برای حرفهای خودمانی
Sunday, May 04, 2003
روزهای قبل در مورد مقاله ای در مجله الکترونیکی سیاه سپید مطالبی نوشتم و قول دادم تا نظرات خودم را نیز بنویسم.


واقعیت آن است که اینجانب نیز معتقدم اگر هر دو جنس در کشور ما آموزش گیرند آینده زیبا تری در انتظار کشور ما خواهد بود لیکن علت مخالفت من با این مقاله آنست که از این موضوع به شیوه بدی دفاع کرده است. بطور مثال نویسنده به عنوان اولین دلیل نامطلوب بودن افزایش تعداد دانشجویان دختر نسبت به پسران مساله عدم امکان ازدواج دختران تحصیلکرده را با پسران با تحصیلات پایین مطرح میکند. گذشته از اینکه این امر تا چه حد میتواند واقعیت داشته باشد سوال اینست که ایا هیچ مشکلی حاد تر از این مساله امکان وقوع نداشته است؟


گرچه کنکور را به عنوان یک آزمون سازنده چندان قبول ندارم و معتقدم ما از آنچه برای کنکور حفظ کردیم مطلب چندانی را در زندگی روزمره مورد استفاده قرار نمیدهیم ولی مادامیکه این معیار برای ورود به دانشگاه معتبر است تنها ملاک ورود افراد را همین آزمون میدانم. تفکیک کردن دو جنس و ملزوم کردن به ورود به دانشگاه کار درستی نیست. اگر نتایج نشانگر ضایع شدن حق پسران به سبب لزوم انجام سربازی است میتوان با هماهنگی نظام وظیفه و دیگر ارگانها امکان تاخیر در آغاز سربازی را برای انان فراهم آورد یا درصد بیشتری از ظرفیت دانشگاه را به داوطلبین سال نخست اختصاص داد تا امکان قبولی در سال نخست بیشتر شود.


اینهم نظر یکی از دوستان که متاسفانه اسم خودش را ننوشته بود:


متاسفم که مي بينم رسوخ مردسالاري را مي توان در اين مقاله ديد. اول نکته اي که از اين مقاله برداشت مي شود اين است که نويسنده صرف مرد بودن و مدرک دانشگاهي داشتن را مايه برتري مي داند. نکته اينجاست که نويسنده خود يک زن است. اينها البته جدا از اين مساله است که مقاله موضوع مورد بحث را يکجانبه نگاه کرده و مثلا اين نکته را در نظر نگرفته تعداد زيادي از مردها مستقيما وارد بازار کار مي شوند. مسيري که براي زنان باز نيست و .............


منتظر نظرات شما هستم.